Scroll Top

Fotograferen in de M-stand

(het ultieme doel voor de fotograaf?)

Laat je niet gek maken

Ik blader nogal wat af op facebook en zowel in reguliere berichten als in de talrijke fotogroepen duikt er één thema steeds weer op; “Je bent pas een echte fotograaf als je werkt in de manual stand van je camera”. Je wordt zelfs doodgegooid met aanbiedingen voor t-shirts die allemaal bedrukt zijn met kreten van dezelfde strekking.

Persoonlijk denk ik dat de eenvoudigste manier om een beginnend fotograaf van een gevorderd fotograaf te onderscheiden is dat de beginner werkelijk denkt dat werken in de manuele stand moeilijk is of een verdienste van de fotograaf. Geen van beiden is waar.

I’m a manual mode photographer – smarter than a camera

Een gevorderd of professioneel fotograaf zal iedere modus van zijn camera inzetten in de situaties waar de omstandigheden daarom vragen. Zelf gebruik ik regelmatig diafragma voorkeuze en een hybride diafragma/sluitertijd voorkeuze, waarbij ik beide waarden vastzet en de camera de ISO varieert om een correcte belichting te verkrijgen.

Ik denk dat het de hoogste tijd is dat we stoppen met beginnende fotografen te bekritiseren als ze niet in de manuele stand werken. Waarom zouden we in godsnaam aankomende kunstenaars ontmoedigen om hun vak te leren? Net zomin als dat er geen slechte camera’s zijn, zijn er ook geen slechte instellingen.

Wat doet de manual mode?

Het enige dat je als fotograaf doet is het handmatig wijzigen van je diafragma en sluitertijd op aanwijzingen van de ingebouwde lichtmeter van je camera. De snellere manier is uiteraard je camera vertellen dat hij deze waarden automatisch voor je in mag vullen.

Het feit dat je handmatig deze waarden ingeeft in je camera heeft totaal GEEN effect op de kwaliteit van je beelden. Sterker nog, ik durf te stellen dat al dat gefriemel aan je knopjes ten koste gaat van je aandacht voor compositie en timing.

Alle fotografen die diafragma voorkeuze of sluitertijd voorkeuze gebruiken halen meer uit hun camera omdat de lichtmeter de sluitertijd of het diafragma honderden keren per seconde controleert en waar nodig wijzigt. Vertel de camera gewoon dat hij automatisch de juiste sluitertijd mag gebruiken voor het door jou gewenste diafragma. Iedere keer dat je je compositie aanpast verandert de belichting van je sensor. Je lichtmeter leest deze wijziging en past direct en zonder enige vertraging je belichting aan. Geen enkele kans dat je dit zelf in de manuele stand voor elkaar krijgt.

Belichtingscompensatie

Kom alsjeblieft niet aan met kreten als “Ik heb meer controle over mijn camera” want die raken kant nog wal. Je hebt een juiste belichting of je hebt het niet en je histogram laat direct zien of je belichting goed was of niet. Als het je INTENTIE is om over- of onder te belichten om een bepaald effect te verkrijgen, kan je dat uitermate nauwkeurig bereiken door gebruik te maken van de BELICHTINGSCOMPENSATIE in combinatie met diafragma of sluitertijd voorkeuze. Manueel belichten heeft natuurlijk zijn plaats voor bijvoorbeeld belichtingen langer dan 30 seconden OF….voor studio werk waar de lichtmeter van de camera de juiste belichting niet kan lezen.

Rara, waarom zit die belichtingscompensatie knop bij vrijwel alle producenten op zo'n prominente plek?
Controle van je histogram, zit alle informatie daar waar jij het wilt hebben?

Persoonlijk maakt het me absoluut niets uit of je graag manueel schiet of niet, maar ik erger me enorm aan fotografen (laten we ze wanne-be-professionals noemen) die kritiek hebben op fotografen die in de Av of Tv stand werken.

 

Kunnen we afspreken dat we gewoon gaan genieten van fotografie met de instellingen waar we ons zelf prettig bij voelen en dat we iedereen in zijn waarde laten?

Voetnoot: De artikelen in dit blog worden geschreven op persoonlijke titel van de fotograaf

Gerelateerde berichten

Opmerkingen (16)

Dit verhaal is zo waar! Ik herken mezelf meteen in dit stuk want ik kreeg ook vaak te maken met wanne-be-professionals die steeds maar bleven hameren en doordrammen op het gebruik van de M-stand. Tot aan het vervelende toe kreeg ik het te horen, te vaak zelfs zodat ik op een bepaald moment mijn camera enkele maanden op het schap liet liggen.
De moed en goesting waren ver zoek om nog maar één enkele foto te maken omdat het toch niet wilde lukken.
Na een korte pauze heb ik de knop omgedraaid en tot mezelf gezegd dat ik wel mooie plaatjes kon maken en dat het desnoods maar in de Av, Tv of zelfs Tav (Pentax) stand moest. En ja hoor, na enkele pogingen en veel oefenen begon het stilaan te lukken. 🙂
Ik ben nog steeds verre van een goed fotograaf maar mij een zorg; het zoeken naar onderwerpen, in de buitenlucht zijn, keuvelen door weiden en velden op zoek naar vlinders of iets dergelijks en de rust en stilte om je heen daar kan zelfs geen prijswinnende foto tegenop.

Beste Kirsten,
Hartelijk dank voor je uitgebreide reactie! Helaas herken ik je verhaal maar al te goed uit de workshops die ik afgelopen jaren heb gegeven. Er is soms de indruk gewekt dat de techniek leidend is voor het maken van mooi beeld. Hoewel het goed begrijpen van de belichtingsdriehoek essentieel is voor het (eventueel) aanpassen van de belichting zoals die door de camera is voorgesteld, gaat het zoals je zelf ook al aangeeft om veel belangrijker zaken; geïnspireerd raken daar de onderwerpen om je heen en daar een beeld van maken zoals dat zich in je hoofd vormt.
Fijn om te horen dat je je plezier weer terug hebt gevonden en dat je weer geniet van de fotografie. En ik was net even op je website, er is niks om je voor te schamen betreffende je beelden hoor, mooi werk!
Groetjes, Mike
P.S. Die Tav stand van Pentax is ook 1 van mijn favorieten!

Hoi Mike,
Ik heb natuurlijk vaak dat M-verhaal aan m’n hoofd gehad. Het is prima om de camera te begrijpen en aan te passen onder moeilijke omstandigheden zoals contrast/tegenlicht etc.
Ik heb dat stiekem alleen toegepast bij landschappen en andere stilstaande situaties.
Bij dieren in de natuur heb je vaak die mogelijkheid niet dus voor mij is de Tav-stand dan standaard . Ik ben net terug van een weekje Madeira en op zoek geweest naar dolfijnen. Die liteen zich niet veel zien en vooral heel kort zodat de zoeker ook geen optie was, dus: de Tav-stand > de 60-250 zo rond de 100-150 mm en uit de heub schieten. Verbazingwekkend hoe goed de KP het deed.
Bedankt voor je info en groet

Dick

Hoi Dick,

De (korte) tijd dat ik de Pentax KP gebruikt heb was ik ook erg verrast door deze kleine krachtpatser. Erg fijne camera om mee te werken inderdaad!
Zoals jij ook al aangeeft is de TAv stand, waarbij we de sluitertijd en het diafragma vastzetten en de camera de ISO aanpast afgelopen reizen ook mijn favoriete instelling geweest voor wildlife. Het bijzonder aan onze Pentaxen is dat de belichtingscompensatie ook in deze stand bij ons werkt. Dat is niet bij alle merken het geval kwam ik achter…
De M-stand is wel degelijk een instelling die zijn nut bewijst (studio, landschap, bij stacking e.d.), maar ik ben een fervent voorstander van het meer gebruiken van de halfautomatische standen!

Groetjes,
Mike

Het gaat om het eindresultaat en het genieten. Dat genieten doe ik iedere dag. En nog steeds op automatische standen.
Complimenten alom van volgers op Instagram en Facebook. Toch geweldig dat je anderen blij kunt maken met je foto’s.

Dag Afra, ik sluit me helemaal aan bij de kern van de zaak! Genieten moet altijd voorop staan 🙂

Wouter van der Kraan

Lang geleden, toen ik mijn eerste stapjes in de fotografiewereld zette, overkwam het mij ook. Ik moest en zou zo snel mogelijk naar de M stand over gaan, want dat hoorde zo. Ik heb daarvoor de prijs betaald dat ik in het begin weinig goede foto’s maakte. Teveel bezig met de camera, te weinig met de foto. En in het begin snapte ik maar niet waarom anderen zo snel alles konden aanpassen. Conclusie nu is dat ik het mij veel te moeilijk maakte toen. Tegenwoordig schiet ik in de mode waarbij ik het beste resultaat haal. In mijn drie geheugen banken staan drie verschillende modi.
En tegenwoordig leg ik aan mijn nichtje uit welk voordeel je krijgt als je je camera uit de auto stand haalt. Maar nooit in welke stand ze hem moet zetten. Dat mag ze zelf bepalen.

Dank voor je reactie Wouter, maar ook vooral voor je eigen ervaring. Het goed handmatig in kunnen stellen staat inderdaad helemaal los van compositie, het “lezen” van het licht en het begrijpen wat je camera graag wilt doen. Slim advies aan je nichtje en laat haar inderdaad maar zelf beslissen welke (semi-)automatische stand bij haar past!

Hoi Mike, goed stuk. Ik zoek al veertig jaar naar die M knop maar kan hem maar niet vinden. Het gaat volgens mij als eerste om het genieten in de natuur en vervolgens het door jou gewenste resultaat vastleggen op de manier die jezelf het fijnst vindt. Wat mij ook altijd opvalt is dat fotografen zoveel kletsen over techniek waar bijvoorbeeld schilders over het algemeen gewoon schilderen:-) Wat natuurlijk wel zo is dat je voor een optimaal resultaat wel moet weten wat je doet. Gr Jurgen

Hoi Jurgen, dat genieten is zo belangrijk inderdaad! In mijn workshop lezingen leg ik ook vaak uit dat er eerst een trigger moet zijn om je camera te pakken. Dat kan een mooie soort zijn, lichtval, een bijzondere situatie, etc. Maar het begint inderdaad vaak met genieten van je omgeving :-). Het praten over techniek hoort er vaak wel bij natuurlijk, zeker als je tegen een “probleem” aanloopt, maar eerlijk gezegd ben ik zelf ook zo min mogelijk mee bezig…

Helemaal waar Mike. Je bent een goede fotograaf als je mooie beelden weet te maken. Hoe je dat doet, doet niet terzake. Natuurlijk is kennis van licht en belichten belangrijk. Maar vooral om de juiste keuze in moeilijkere situaties te kunnen nemen. Ik blijf genieten van je prachtige werk. M of AV of whatever.

Dag Hans, dank je voor je compliment! Doordat hij van een vakman als jij bent afkomt zit ik hier nu even te glunderen 🙂
De basiskennis van belichting is uiteraard ontzettend belangrijk en zonder die kennis worden de beslissingen een gok. Bottom line is inderdaad toch dat beeld dat er op je geheugenkaartje staat en niet hoe hij erop komt….

Helemaal uit mijn hart gegrepen Mike, al die flauwekul over de M stand grondig terecht gewezen. Alsof je een schilder voorschrijft welke kwast en verf gebruikt moet worden om ‘een echte schilder’ te zijn!

Dank je Martin, dat is het inderdaad. We werken allemaal met hetzelfde canvas; licht dat op- en rondom ons onderwerp valt. We kunnen daar ons eigen sausje over gieten en afhangklijk van de situatie werk de een beter dan de ander. Maar dat hangt zeker samen met je eigen ervaring, voorkeur en niveau!

Goed stuk Mike. Ook wij gebruiken bij onze trouwreportages heel veel de av stand en schakelen in bv donkere omstandigheden of bij flitser gebruik over naar de M stand. Ik heb ook altijd een hekel aan die belerende meesters der fotografie die alles in de M stand doen. Mij valt daarbij vaak op dat die mensen heel veel verstand van hun toestel hebben en meer weten dan de handleiding laat zien, maar dat ze zelden creatief zijn

Dank je Wim, tof dat je even reageerd! Ik denk dat je de spijker op z’n kop slaat, dat belerende vingertje komt inderdaad vaak voor bij de bollebozen die alle theorie boeken uit hun hoofd hebben geleerd. Ik denk dat het bij jouw draait om het vangen van het moment in combinatie met een ijzersterke compositie en passende scherptediepte. Ik kan me voorstellen dat je ook geen tijd hebt om alle instellingen steeds opnieuw te wijzigen en je de hulp van de camera goed kan gebruiken. Datzelfde heb ik met bijvoorbeeld die leeuw die onder een bladerdak met wisselend licht loopt. Ik voel trouwens een leeuk nieuw blog aankomen over creativiteit 🙂

Een opmerking achterlaten

Photo United Wachtlijst We houden u op de hoogte als er plaatsen vrij komen of nieuwe data bekend zijn. Vul hier onder uw email adres in.
×